Reisverslag: 8 daagse wandelvakantie Kreta

Kick off

De herfstvakantie komt er weer aan, en in oktober gaan we deze keer naar Kreta! Een bestemming binnen Europa die naar verwachting nog lekker warm kan zijn. We hebben een all-inclusive reis geboekt omdat we een aanbieding vonden die erg goed uitviel. We huren een auto en gaan met de auto het eiland verkennen! Zonder plan, maar met goede zin vertrekken wij!

Na een vlotte vlucht zijn we geland op Heraklion! Het ritje van 5 kwartier met de transferbus naar Rethymnon verliep echter niet zonder problemen. Na 35 minuten begon de bus ineens enorm te stinken naar verbrand rubber, en nu staan we stil, zonder enig idee wat er aan de hand is. Bummer!

Gelukkig komt er al vrij vlot een nieuwe bus, en konden we de bagage overgooien en onze reis vervolgen. Wel bijzonder dat ze ervoor kiezen de bagage aan de snelwegkant uit te laden en opnieuw in te laden! (In het kader van de veiligheid?!) Ik moet gniffelen om de ergernis van Maarten over het feit dat er een paar hersenloze ramptoeristen in de bus zitten die ernstig serieuze opmerkingen maken als 'ik ga wel lopen' en 'is hier geen McDonald's?' Etc. My goddd.... haha! 

Het was pikdonker, dus de sterrenhemel was heel goed zichtbaar en vol sterren! Machtig!

Aangekomen in het hotel vertelde de receptioniste ons dat we een kamer upgrade hebben gekregen en dat we het vast fijn zullen vinden. Nou, dat is leuk! Een goed begin is het halve werk, nietwaar?

Met het duiken weer van alles gezien. Sepia’s, kreeften, wormen, lionfish, inktvissen en inktvis-inkt zelfs! Het landschap is niet heel spannend maar wel met flinke hoogteverschillen, mooie klifwanden, een bus-wrakje, verschillende swim-troughs en.... Chiara heeft haar eerste duik gemaakt!!!! Max diepte 3m. Ik ben trots als een pauw!

Ze vond het wel spannend, gaf aan niet zo goed te kunnen klaren, maar vond het wel leuk! Mama is in ieder geval súper-duper trots!!!! Chiara vond het al snel heel koud. Blijkbaar koelen kinderlijfjes veel sneller af tot de kern, arme bibberbil! Toch heeft ze 25 minuten gedoken! Knap zo meid!

We lopen langs een mooie omgeving langs de rivier die hier uitmondt in de zee. Het pad wordt verderop wat ruiger en het wordt klimmen en klauteren. Ik voel me net een berggeit! (Die we overigens ook nog tegenkwamen). Bijzonder hoe die beesten zich op die steile rotswanden weten te manoeuvreren! Ik doe het ze niet na! Na ongeveer 2.5 uur zijn we weer terug bij het strand. Time for lunch!

Kourtaliotiko kloof?

Onderweg naar de kloof had Maarten erg droge lenzen en heb ik een stukje gereden. Ik weet wel dat ik kan autorijden, maar ik rij niet graag in andere auto's en zeker niet op zo'n bochtige weg met kliffen, dus ook al was het maar een klein stukje, ik vond het wel dapper van mezelf!

Nou, bij de kloof aangekomen is het klimmen en klauteren, 700meter naar een waterval, die er niet bleek te zijn.  Ik vraag me ook af of dit wel de goede kloof was, het ziet er niet zo uit als op de plaatjes en de manier hoe we er kwamen leek ook niet helemaal te kloppen.

Chiara en ik zijn halverwege afgehaakt. Even gerust en terug geklauterd. Maarten is zo snel, die is wel het hele stuk vooruit gelopen en hij heeft ons ook nog ingehaald op de terugweg. Hij klimt overal op en maakt wel een route, hij is schijnbaar iets meer getraind als berggeit!

Ik wil vooral de beste route voor Chiara en mij uitzoeken met het minste risico op breuken oplevert. No problem.

We zijn toch zeker anderhalf uur aan het klimmen geweest. Wij hebben onze sport er voor vandaag weer op zitten☺️ Het was weer een geslaagde dag!! Vanavond zullen we maar eens bedenken hoe het programma voor morgen eruit gaat zien!

Na een stukje  verkennen bij de dam zijn we onderweg naar Gorges de Rouvas. Een rit van 2 uur met hier en daar een pitstop om te genieten van de prachtige omgeving. Ons auto’tje is geloof ik niet zo blij met de hellingen! Plankgas en amper vooruit komen!

Tussendoor komen we door echt mini dorpjes, ofwel 2, 3 huizen naast elkaar, waarbij je het gevoel krijgt door iemands tuin rijdt, maar het is toch echt de weg! We moeten een kleine omweg maken omdat er een weg is afgesloten. Hier en daar zie je wel wat zand en modder op de weg dus ik denk dat de weg daar is afgesloten i.v.m. het noodweer wat hier vorige week gewoed heeft.

Maar goed, we gaven niet op! Ik denk dat dit de spannendste hike ever was!! Chiara had een moment geen zin meer maar na de peptalk van Maarten was zij super gemotiveerd! Ik wat minder..! Maar het is goed gekomen! Trots op ons!

De omgeving is wel echt prachtig en de views te gek! De foto's geven half nog niet de indruk hoe de realiteit was! Bij terugkomst hebben we wel gelachen, want het eerste deel van de route hebben we door de kloof geklommen en begrepen we niet welke kant we op moesten. Ergens stond er een groot hek wat de route blokkeerde dus zijn we een eind de berg op geklauterd, waar we uiteindelijk het pad vonden! We zeiden al, terug naar beneden kan niet via deze route, dat is levensgevaarlijk. De terugweg wisten we dus dat we daar niet heen moesten en vonden we gelukkig (met gemak) de juiste route.

Op de heenweg  zagen we een X op een steen staan en dachten we dat het kruis betekende dat daar de route begon (soort idee van ‘hier ligt de schat’) en zagen we de 3 pijlen naar links, die de route aangaven compleet over het hoofd! Oeps!

Na 5 uur en 40 minuten kwamen we terug bij de taverne waar we de hike begonnen waren. Nu eerst eten! Een rit van 2uur en 15 minuten terug. Echt in ‘the middle of nowhere’ met hier en daar een omweg. Én in het donker. Spannend tot het einde (bochten, kuilen, nog meer bochten en geen enkele verlichting) om tenslotte in het super drukke idiote avondverkeer van Rethymnon uit de komen.

Links en rechts wordt je ingehaald, auto's parkeren midden op de wegen en zetten rustig het verkeer zo klem, dat iedereen voor probeert te dringen! Proppen. Proppen, proppen! Nou, toe maar, uiteindelijk de auto geparkeerd, even hapje eten, douchen en een plan voor morgen maken! Inmiddels doen de knieën en kuiten aardig zeer...! Morgen niet meer hiken denk ik! We doen natuurlijk alles ook ongetraind!

Dit was na een kwartier ongeveer dan ook wel weer leuk geweest. Gelukkig was de entree gratis vandaag i.v.m. een nationale feestdag, dus dan kunnen we zonder dat we er te hard van balen ook weer gaan (anders was het 20 euro per persoon). Dus maar naar het restaurant tegenover de ruïnes gegaan om te lunchen.

Fairy Cave

Volgende stop; de Fairy Cave. Hier een behoorlijke trap de berg op gelopen, bleek dat we al voorbij de cave waren gelopen! Het bleek slechts een soort waterpoeltje.

Aangezien onze lijven nog niet echt op een flinke hike zitten te wachten besloten de auto terug naar Rethymnon te pakken. Onderweg naar de auto terug kwamen we nog wat ruïnes van een kapelletje tegen...en toen......die arme Suus Suzuki kwam bijna de helling niet op! Het moest echt compleet plankgas met een aanloopje in de 1^e versnelling om boven te komen! We gingen met slippende banden omhoog!

We hebben besloten dat we de auto nog een dag langer huren en morgen nog een leuke kloof gaan lopen, op advies van een stel wat we tegenkwamen bij de cave. Dit zou een stuk van 500 meter zijn, maar wel een moeilijke route waar je wel wat uurtjes voor uit kon trekken. Klinkt leuk! Vanavond naar Rethymnon Old Town. Vandaag was een beetje een rommeldagje, maar dikke priem!

Old Town Rethymnon en het Venetian Fortezza Castle

Einde van de middag zijn we naar Rethymnon Old Town gelopen en naar het Venetian Fortezza Castle. Deze diende vroeger als een verdedigingsfort om de stad te beschermen tegen indringers. Met de hoge muren en torens bood het een veilige haven voor de inwoners tijdens tijden van strijd. Nu is het een historische bezienswaardigheid die bezoekers trekt vanwege zijn indrukwekkende architectuur en panoramisch uitzicht over de stad. Dat moeten we gaan bekijken!

En wát een idyllisch binnenstadje hier! En het fort is ook leuk om te bezoeken. Al met al weer flink wat stapjes gezet vandaag! Besloten morgen in de Old Town te gaan eten, vanavond nog een keer in het hotel.

Dag 7 – Melidoni Cave

Mijn knie is dik en mijn hak eveneens. Ik heb me verstapt op de Gorges de Rouvas en de pijn is nu eigenlijk niet meer te doen. Hiken zit er dus niet meer in. Change of plan! We gaan naar de Melidoni Cave. Bij aankomst bij de grot kregen we een A4tje met informatie over de grot. De grot kent een boeiende historie! (zie de tekst op de foto)

Reptisland

Na een bezoek aan de Melidoni Cave zijn we door gereden naar Reptisland. Dit was een activiteit hier redelijk in de buurt. Reptisland is een leuk reptielenhuis waarbij je heel veel dieren ook mag vasthouden. Geniaal hoe Chiara het in het begin nogal spannend vond om de slangen vast te houden en daarna moed verzamelde en álle slangen wilde vasthouden. Heel snel dapper geworden! Zo leuk! Daarna lekker een hapje eten in dit ontzettend leuke karaktiristieke stadje Melidoni en terug naar Rethymnon.

Dag 8 – Terug naar huis         

Gisteravond zijn we héérlijk uit eten geweest in de Old Town. Super gezellig stadje zoals ik al eerder zei. Enorm sfeervol! Het oogt heel romantisch!

Vandaag hebben we onze koffers ingepakt en nog een ritje naar de Old Town gemaakt. Geluncht in het hotel, wat ge-trick-trackt (spel) en ons klaarmaken voor de reis!