Ruim anderhalve maand geleden besloot ik mijn auto nog een grote beurt te geven voordat we op vakantie zouden gaan, zodat we zonder zorgen de weg op konden. We zouden met de auto naar Parijs gaan voor een gezellige familievakantie met de ouders en broer van Maarten, samen met zijn gezin! Nu zou je kunnen denken: "Maar deze blog gaat toch over Albanië?" Dat klopt, maar onze reis had eigenlijk een voorafje! Ik zal het uitleggen, maar eerst iets over de auto-ellende!
Mijn auto moest dus een opfrisbeurt krijgen, dat leek me wel verstandig. Fris de weg op gaan, toch? De garage was echter enorm druk en kon pas plek voor ons vinden op de vrijdag voor ons vertrek op zondagmiddag. Omdat er geen andere opties waren en ik geen problemen met mijn auto verwachtte, maakte ik deze afspraak maar. Tip van flip: als je met de auto op vakantie gaat, laat hem niet op het laatste moment servicen!
Vrijdagmiddag, 16:30 uur: Ik besloot de garage te bellen omdat het me nu wel erg lang duurde voordat ze me zouden laten weten hoe laat ik mijn auto kon ophalen. Aan de telefoon kreeg ik te horen dat ik absoluut niet meer de weg op kon met deze auto, laat staan op vakantie! Ik moest langskomen voor een gesprek en een offerte. De fuseekogel en draagarm aan de linkervoorzijde moesten worden vervangen, omdat deze zo goed als los zaten (niet alleen een beetje speling). Ook moesten er vier nieuwe banden komen, omdat de huidige volledig versleten waren. Ze gaven aan dat als het alleen de banden waren geweest, ze me nog wel hadden laten gaan, maar gezien de staat van de andere onderdelen werd het echt gevaarlijk.
De offerte viel niet mee! Geen kosten die je net voor je vakantie wilt maken! Het was inmiddels 16:45 uur en de eindstand was dat de garage niets aan mijn auto had gedaan, omdat ze niet wisten of ik dat nog wel wilde en bovendien hadden ze de benodigde materialen niet op voorraad. Het bleef dus bij de mededeling: "Denk er maar over na wat je wilt, we kunnen hem binnenkort wel repareren, maar je kunt er niet mee weg"! Wat een teleurstelling! Huilen! Wat moesten we nu doen?
Gelukkig heeft Maarten een kennis met een garage die zich vlak bij de groothandel bevindt, en hij heeft hem godzijdank op vrijdagmiddag om 16:45 uur bereid gevonden nog naar de groothandel te gaan en onze auto buiten werktijd te repareren! Dat wordt overwerken voor hem, maar hij begrijpt hoe we met de handen in het haar zitten! Wat een held! Die avond heb ik mijn auto terug, vakantie-klaar en veilig! Deze man verdient zeker een plekje op mijn wall of fame!
Op zondag zijn we klaar voor vertrek naar onze eerste vakantiebestemming: Lille! We verblijven hier in een prima klein hotel . het Ibis Budget Lille Ronchin.. De kamer doet ons denken aan een vliegtuig, compact, met een badkamer die echt aan een vliegtuigtoilet doet denken.
Chiara vindt het geweldig dat ze boven ons kan slapen in het stapelbed. Maarten zoekt online naar een plek om te eten en we besluiten naar een bistro genaamd Crocodile in de buurt te gaan. Het restaurant heeft treincoupés waar je kunt dineren, een leuk idee! Het eten smaakte niet geweldig, maar de ervaring was leuk!
Van maandag tot vrijdag verblijven we in Parijs met de familie van Maarten. We spenderen twee volle dagen in Disneyland en één dag in Parijs zelf. Op vrijdag nemen we afscheid van de familie van Maarten, maar wij hebben nog vrije dagen tot en met woensdag. En je kent me, ik heb natuurlijk al een leuk plan bedacht!
Er waren verschillende opties:
1. In Parijs blijven: Wordt dat niet saai zó lang in een stad? En dúúr! Even verder denken..
2. Richting de Ardennen of Normandië: de weersvoorspelling kan alle kanten op, dus nee, we kunnen vást wat beters verzinnen?!
3. Op de terugweg stoppen bij een vliegveld op de route (Charleroi) en naar een goedkope warme bestemming vliegen. Via Google Flights gekeken wat goedkoop en leuk was. Het werd Tirana, Albanië! Tickets voor €70 euro, overnachtingen ook goedkoop, vanalles te doen! Je raadt het al!
Er was geen seconde twijfel! Wij gaan naar Albanië!
Veel plezier met het lezen van ons vakantie verslag over onze reis naar Tirana, Albanië.
Dag 1 - Van Parijs naar Charleroi
Na een rit van 3 uur vanaf Parijs zijn we aangekomen bij ons Chateau. We verblijven in Chateau Lambert, inclusief parking en shuttleservice naar de luchthaven en terug. Het is echt een kneuterig Chateau! Zo lelijk dat het knap is! Lekker ouderwets en van de voorkant een beetje spooky. Binnen hangt een geur van openhaard. Hate it or love it.
Bewaking wordt hier gedaan door Charlotte, de waakgans! De kasteelheer is een enorm vriendelijke en behulpzame man. Hij leidt ons de weg, laat zien waar de spelletjes staan als we dat willen doen en hij draait een wasje voor ons, aangezien dat in de villa in Parijs niet kon i.v.m. een lekke boiler.
Vandaag doen we rustig aan. We pakken de backpack in voor Albanië en gaan een hapje eten bij een patatzaakje. Morgenvroeg om 05.00 vertrekken we naar Charleroi Airport. We maken het dus niet laat vandaag en we hebben geen wilde plannen. Even een beetje 'chillen' en nagenieten van de afgelopen dagen!
Via de app hebben we inmiddels onze e-sim besteld via de Airalo app, zodat we ook in Albanië bereikbaar zijn. De taxichauffeur zal ons opwachten bij het vliegveld om ons naar ons appartement te brengen. Dit hebben we op voorhand vast georganiseerd, zodat het allemaal soepeltjes zal verlopen.
Na de friet heb ik me ongans gelachen, want het was gans-on! Maarten werd aangevallen door Charlotte. Pikkend en blazend rent hij achter Maarten aan. Die is niet echt geschrokken, maar ik ren weg met een schreeuw van onderuit mijn keel, en Chiara staat half-huilend in de bosjes. Hellupie! Hahaha! Eindstand zijn we allemaal zonder kleerscheuren binnengekomen. In de avond hebben we wat Calavera gespeeld en een beetje geklooid op de snookertafel in de salon. Tijd voor een wijntje en dan bedtijd
Dag 2 - Tirana
Om 05.00 zijn we naar de Airport gebracht. Na een vlotte vlucht zijn wij dan eindelijk aangekomen in Tirana! De taxichauffeur stond ons al op te wachten bij de luchthaven! Ideaal. Dit had ik via de eigenaar van het appartement waar we verbleven al geregeld. Aangekomen in het appartement installeren we onze e-sims van Airalo. Hartstikke handige app, maar Maarten is er eerst even mee aan het stoeien. Tip: lees de instructies in alle rust alvorens u begint 😉
We zitten in Blloku Apartment, in de wijk Blloku, die vol leuke restaurants en drinkgelegenheden zit. Ooit was het exclusief voor de politieke elite tijdens het communistische regime, maar na de val van het communisme (1991) is het veranderd in een levendige wijk met veel restaurants, bars etc. Veel beter dus!
Het appartement zelf is ook heerlijk! Schoon, super centraal gelegen, sympathieke en behulpzame eigenaar en we hebben zelfs een filterapparaat in de kraan waardoor je uit de kraan kan drinken hier. Alles is goed verzorgd. We zijn echt blij met deze plek! Nou, dat allemaal achter de rug hebbende is het tijd om geld te wisselen. Euro's naar Albanese Lek. Zo gepiept, en we besluiten gelijk door te lopen om te gaan lunchen.
Piramid of Tirana & Kalaja e Tiranës
We gaan naar de Tartuf shop op aanraden van mijn mede Divemaster-to-be. Onderweg passeren we ook de Piramid of Tirana en hier hebben we een stop gemaakt.
De Piramide van Tirana is gebouw dat werd gebouwd als een eerbetoon aan de voormalige dictator van Albanië (Enver Hoxha). Na de val van het communistische regime (in 1991, nog niet zo lang geleden dus) werd het gebouw niet meer gebruikt. In de jaren daarna heeft het verschillende functies gehad, maar het was nooit echt succesvol. Tegenwoordig is het daarom vooral een symbool van de veranderingen die Albanië heeft doorgemaakt sinds het einde van het communistische tijdperk.
Na het bezoek aan de Piramide lopen we door naar de Tartuf shop. Deze zit in een enorm leuke knusse omgeving vol handwerkwinkels en eettenten in een middeleeuws kasteel waarvan nog één muur uit de Turkse tijd resteert (Kalaja e Tiranës). De menukaart ziet er heel goed uit! Het smaakt ook verrukkelijk! En het is véél te veel.
We krijgen het overschot in een doggybag mee. Dat is fijn! Hebben we vanavond nog een worst en kaasplankje. We namen dat namelijk als voorafje, niet wetende dat het een heel weeshuis kon voeden.
Na de heerlijke maaltijd zijn we verder gegaan met het verkennen van de stad. Het is een bijzondere stad. Een mix van arm en rijk, slonzige straten en mooie goed onderhouden parken. Ik kan het niet echt omschrijven zodat je het snapt. Het is zeker een stad barstensvol historie.
Rondje door Tirana; Skanderbegplein en Tirana Park
De eerste stop na de lunch is het Skanderbeg plein. Dit is het belangrijkste plein in Tirana, vernoemd naar de nationale held Skanderbeg. Hij staat bekend in Albanië vanwege zijn leiderschap en zijn strijd voor de vrijheid van het Albanese volk. Het Skanderbeg standbeeld ter ere van hem, dat in het midden van het plein staat, is een symbool van nationale trots en onafhankelijkheid.
Terwijl de zon op onze huid brand wandelen wij over het plein en gaan we richting Tirana Park. Onderweg komen we nog langs een Orthodoxe kerk, de Ressurection Cathedral, waar we even snel een kijkje nemen. De stad bruist van de geschiedenis, en zo ook Tirana Park.
Er staan veel graven en herdenkingsstenen. Het zijn monumenten om respect te tonen aan degenen die zijn overleden en om de herinnering aan hun bijdragen aan de samenleving levend te houden. Ook veel over WO2. Bijvoorbeeld een ter nagedachtenis aan alle Albanese burgers die hun leven riskeerden om de Joden te beschermen. Verder is het vooral een recreatiepark met een meer en een lekker koffietentje. Thank god heeft het park ook een openbaar toilet want oh my god, ik moest echt nodig poepen haha! Sorry, too much info!?
Na de dag te hebben afgesloten met een lekker mexicaans dinertje doen we de boodschappen voor het ontbijt voor morgen, een lunchpakketje voor morgen, halen we een flesje wijn en strijken wij neer in ons appartement. Chiara moet een beetje op tijd naar bed want die gaat elke avond laat naar bed en moet er vroeg uit. Vandaag is het gelukt er voor 21.00 in te liggen, gedoucht en wel.
Maarten en ik trekken ons wijntje open en pakken de leftovers van het truffel restaurant. Dat is alsnog een flinke kaas/vleesplank ondanks dat de helft op was. Nice. Netflix aan en op de bank ploffen. Mijn benen en rug doen ongelooflijk veel pijn van de dagelijkse 20.000 stappen +/-! Morgen gaan we naar Bovilla lake en Gamti-Mountain met een tour geboekt via GetYourGuide. Een avondje bankhangen is nu ook wel even lekker!
Dag 3- Bovilla Lake
Vanochtend konden we uitslapen want onze tourtaxi kwam ons pas om 09.25 ophalen om naar Bovilla Lake te gaan. Bovilla lake is een aangelegd meer met een enorme schoonheid. De weg er naartoe is behoorlijk hobbelig vanwege de off-road weg, met steile bergafgronden langs ons heen. Dat is ook de reden dat we een tour via GetYourGuide, 'Lake Bovilla Day Trip with Gamti Mountain Hike'
geboekt hebben. Taxi's riskeren hun auto liever niet op de weg hierheen en je wil je eventuele huurauto dit ook niet aandoen! Spannende rit wel, maar ooh, wat is het uitzicht hier hobbelige de rit waard!
De omgeving hier is prachtig. Zo ver je kan kijken zie je bergen, een prachtig groen landschap en een betoverend turquoise meer! Het doet me een heel klein beetje denken aan het meer in Khao Sok, Thailand met meer het landschap eromheen van Kreta. Anyway, adembenemende plek!
As always ga ik kapot van angst als ik Chiara op de klifrandjes zie staan. Het zweet breekt me uit en m'n hart klopt in m'n keel, paniek is nabij. Ik vraag me voor de zoveelste keer van binnen af waarom ik dit toch elke keer weer opzoek. Ik weet het antwoord wel, ik zou het ook niet willen missen! Het is bijzonder om op dit soort plekken te zijn. En zij geniet er ook van.
Het is mijn moederhart wat (over)bezorgd is. Daarom neem ik maar even wat afstand en laat ik Chiara met Maarten en de gids op de losse rotsformatie naast de berg vooruit klimmen voor de ideale foto. Het laatste stukje, op de losse rots klimmen, doen ze dan ook zonder mij. Ik blijf iets lager dan de top, wat voor iedereen denk ik het beste is 😉. Het stuk waar ze op staan is nog geen meter groot! Doodeng!
Ik zie Maarten enigszins gespannen opstaan op die rotspunt, en ik zie het niet gebeuren dat Chiara dat ook doet. No way! Kijk ik even later weer om, zie ik Chiara daar zitten. Lieve hemel! Stoer wijffie! Fearless! De gids had haar er op geholpen, maar gelukkig stak Maarten er wel een stokje voor om haar op de rots te laten staan. Dat was wel echt té link! Zittend heb je ook hele gave foto's!
Na dit stukje avontuur hebben we nog wat foto's gemaakt op 'het balkon'. Een ijzerwerk wat is gemaakt voor de mensen die niet op de rots durven? En we gaan nog even de hoek om naar een ander mooi uitstekend stukje rots voor nog wat foto's. Dan is het wel welletjes met alle klifrandjes en steile hellingen en gaan we richting het restaurant voor pauze. Tijd voor lunch!
Na de pauze is het tijd om terug te gaan. We stoppen nog even op de brug voor wat foto's van het meer van onderaf. De bedoeling was om even te gaan pootjebaden, maar het parkeerterreintje stond vol en er werd ons niet toegestaan ergens anders te parkeren. We moesten het dus doen met wat foto's en door. Terug de offroad weg af richting Tirana. I.p.v. ons af te laten zetten bij ons appartement kiezen we ervoor om met de gids mee te rijden naar de Dajti Ekspres, hij moest daar toch heen.
Dajti Ekspres & Adventure Park
Bij de Dajti Expres nemen we afscheid van de gids. De Dajti Express is een kabelbaan die opstijgt vanuit Tirana en naar de top van de Dajti-bergketen gaat. Het is een leuke activiteit voor zowel toeristen als locals omdat het een prachtig panoramisch uitzicht biedt over Tirana en de omliggende bergen.
Er is boven aan de top van alles te doen. Er is een midgetgolf baan en een Adventure Park. Je ziet locals picknicken en er zwerft hier en daar een toerist als je goed zoekt. De rit met de kabelbaan is leuk, het is voor Chiara en mij de eerste keer in een skilift. De rit naar de top duurt ongeveer 15 minuten.
We hebben kaartjes gehaald die ons toegang geven tot het Dajti Adventure Park. Een klimbos! Super leuk. Het is een eindje wandelen van de kabelbaan naar het klimbos, ook ongeveer 15 minuutjes.
We worden snel in onze klimtuigjes gehesen en gaan aan de gang. Het is hier wel anders georganiseerd dan in Nederland waar wij zijn geweest. Je bent gezekerd met een kabel, maar je moet zelf je eigen ziplinekatrol aan de kabel hangen. Die hangt de rest van de tijd gewoon aan je harnas. Die klip je dus aan en af. Ook zit er geen limiet op hoeveel mensen per plateau of onderdeel mogen staan. Maar we houden het toch maar op 2. We doen 4 van de 5 levels (level 5 is 16+) en we sluiten af met een grote zipline (al was die geloof ik ook 16+)
Toch voelt alles veilig en is er goed toezicht.
Chiara is helemaal in d'r nopjes, ze vind het super leuk om te doen! Af en toe een flinke kreet van spanning of schrik, maar voornamelijk babbels! Ook Maarten en ik hebben er schik van.
Na het ziplinen gaan we weer richting de skilift. Beneden staat de taxi klaar om ons terug te brengen naar ons appartement. We kleden ons even om en gaan er gelijk weer vandoor. We gaan naar een Spaghetti Western Steakhouse. Leuk ingericht, goed voer en dicht bij het appartement. Met volle magen richting ons appartement, tijd voor een douche en neerploffen op de bank! Het is weer een geslaagde dag!
Dag 4 - De grootste zipline van de Balkan
Vanochtend hebben we het rustig aan gedaan. Geshopt voor een zonnebril voor Chiara en een petje voor mij. Daarna een lekker bakkie pleur gedronken bij een café en toen de taxi gepakt richting Petrelë, Zipline Albania.
Dit is een zipline die 1.5 km lang is! De zipline haalt de top 10 langste ziplines van Europa! Super tof! De rit duurt anderhalve minuut en kost 20 euro per persoon. Chiara heeft klamme handjes, staat te drentelen, maar gaat het toch doen! Dapper kind! Ze zegt "ik weet dat ik soms dingen eng vind, maar als ik het doe vind ik het toch gaaf".
Puntje bij paaltje moest Chiara even moed verzamelen en gingen Maarten en ik eerst! Super relaxte vlucht door een mooie omgeving! Chiara kwam als 3e er toch achteraan! She did it! Ze bleef door haar lage gewicht een beetje voor het einde hangen, dat vond ze even schrikken, maar in no-time werd ze 'gered' door de medewerkers. Dit zijn ze wel gewend natuurlijk! Met klamme handjes, maar blij dat ze het gedaan heeft stapt Chiara uit het tuigje. Ze krijgt dan ook een dik verdiend certificaat, terwijl Emma Heesters door de speakers galmt! Hollandse hits voor deze Hollandse topper!
Petrelë Castle
Na het ziplineavontuur worden we door de zipline-auto (die je van beneden terug naar boven brengt) meteen iets hoger afgezet bij Petrelë Castle. Het kasteel, niet erg groot, wel leuk om even te hebben gezien, dateert uit de 4e eeuw voor Christus en is een belangrijk strategisch punt geweest gedurende de geschiedenis, waar verschillende heersers en veldslagen hebben plaatsgevonden. Je hebt er prachtig uitzicht op de omgeving! Fantastisch!
Nu zit er een restaurant in het kasteel, waar we op aanraden van de ober een mixed grill hebben gekozen, wat vol zat met orgaanvlees. Jakkes, daar houden wij niet van! Foutje! Gelukkig was de salade en het brood met kaas wel lekker. We besluiten in overleg met de taxichauffeur (die ik op de app heb van de luchthavenrit) om richting Shengjergj Waterfall te gaan vanmiddag.
Shengjergj Waterfall
Na ons bezoek aan Petrelë Castle zijn we opgehaald door onze taxichauffeur Gerti en zijn we, met een paar tussenstops op leuke plekken, naar de Shengjergj Waterfall gereden. De waterval wordt gevoed door de Shengjergj-rivier en stort zich vanaf een hoogte van ongeveer 30 meter naar beneden.
Maarten mocht ook even achter het stuur, over de kronkelende bergwegen. Lachen! Maarten de taxichauffeur 😆. Hij blijkt ook een natuurtalent in deze hippe auto.
De taxichauffeur is met ons mee gehiked naar de waterval, en heeft ons geregeld op de kiek gezet. Hij was er zelf ook nooit geweest vertelde hij. De waterval is gratis te bezoeken en mooi om te zien. We hebben daar even een paar leuke kiekjes geschoten en dan wandelen we terug naar de auto, terwijl we genieten van een fantastische view over de bergen! Lovely!
We gaan de lange slingerweg terug door de bergen naar Tirana, waar we gezamenlijk (incl. taxichauffeur) de dag afsluiten met een drankje! Proost op een leuke dag!
Dag 5 - Dürres
Nog even een ochtendje door Tirana naar de spots die we nog graag wilden zien. De moskee en de oudste brug van Tirana. We spreken meerdere taxi's aan met de vraag wat de prijs is om naar Dürres te gaan, een stadje aan zee, een uurtje van Tirana af. Ze vragen echter stuk voor stuk rond de 30 euro of meer, terwijl onze chauffeur gisteren zei dat hij het voor 20 kon regelen. Na een aantal pogingen dus toch maar via hem een taxi geritseld om naar Dürres te gaan. Top!
Een rondje gelopen over de boulevard van Dürres. Die stelt niet veel voor dus we besluiten eerst maar eens voor een pizzalunch te gaan bij 4 Stinët. Hier serveren ze zéér smakelijke pizza's en we krijgen een sorbet ijsje van het huis. Lief. We zitten in een chique ogende tent maar de rekening is bizar laag! Nice! En wat ik zei, érg goed gegeten, lekker wijntje er bij! Nom, nom! Wij zijn tevreden!
Tijd om een rondje door de stad te gaan lopen. De stad is in tegenstelling tot de boulevard wel leuk! We passeren de Venetiaanse Toren van Dürres. Dit is een historische verdedigingstoren die werd gebouwd in de 15e eeuw door de Republiek Venetië als onderdeel van de verdedigingswerken van de stad.
Vervolgens zijn we Durrës centrum verder ingelopen. Straten vol winkeltjes die souvenirs, fake-merk spullen en lokale producten verkopen. Ook vind je verschillende kunstwerken door de stad heen. In de stad bevinden zich ook de opgravingen van een oude arena en een amfitheater.
Deze historische sites met oude Romeinse overblijfselen staan dus ook echt mídden in de stad, tussen de moderne bouwwerken en winkels en cafés. Vreemde combinatie maar dat maakt de stad wel bijzonder. We lopen voor 3 euro per persoon een rondje door het amiftheater en kijken wat rond. Ik mis de uitleg er een beetje bij, waardoor het wat voelt als 'oude stenen kijken'. Misschien dat ze in de toekomst nog bordjes met meer toelichting zullen plaatsen zodat je weet waar je naar kijkt? Leuk voor de leken onder ons.
Goed, na een rondje door het Amfitheater lopen we verder de stad in, kopen we nog wat prullaria en souvenirs, doen we nog een drankje op een terrasje en wandelen we over een plein en langs een moskee. Voor we het weten is het al eind van de middag en keren we terug naar de plek waar we zijn afgezet, om weer te worden opgepikt door de taxichauffeur. Gerti had dit voor ons geregeld. Super fijn dat we zijn contact hebben, zo komen we overal voor een matsprijs! En is het goed georganiseerd.
We hebben dan misschien niet de meest avontuurlijke dag gehad vandaag, maar het was zeker wel gezellig! We sluiten de dag af in Tirana bij restaurant, Serendiville, Tex-Mex cuisine. Prima voer! Rond en gezond weer terug naar het appartement.
Via de app met onze vriend de taxichauffeur de laatste taxiritten voor morgen georganiseerd, naar Pëllumbas Caves en naar het vliegveld. Zo hebben we de laatste dag ook nog wat leuks te doen en zijn we verzekerd van een rit naar het vliegveld (ruim op tijd).
Dag 6 - Pëllumbas Cave
De laatste dag van de vakantie is alweer aangebroken. Vanavond vliegen we terug naar Charleroi. Vanochtend vroeg opgestaan en ons klaargemaakt om op pad te gaan naar de Pällumbas Cave, ook wel de Black Cave genoemd. Met de taxi de bergen in gereden maar de hike moeten we zelf doen natuurlijk!
Een dik uur lopen, klimmen en klauteren om bij de grot aan te komen! We betreden de grot, gewapend met onze geleende lamp en helmen. Je kan een aardig eindje de grot inlopen, en het is er pikdonker! Nergens een kiertje licht. Ook is het erg glibberig door de modder (en batshit?!)
Waar we uiteindelijk heenlopen loopt het dood en we zijn in de veronderstelling dat dit het is. Tijd om terug te wandelen naar de uitgang. Wanneer we uit de grot komen zijn we eerst een tijd bezig met het schoonmaken van onze schoenen, alvorens aan de hike terug te beginnen.
Op de terugweg hebben we geluk! We treffen 2 mooie hagedissen onderweg én een Albanese landschildpad! Terug bij het startpunt is het tijd voor een drankje en wachten we op onze taxi die enorme vertraging heeft. We komen er achter dat we mogelijk een stuk van de grot hebben gemist. Ze zeiden bij het informatiepunt dat het 10 minuten heen lopen was en 10 minuten uit, en op internet lees ik over mooie stalactieten en stalagmieten, die we niet echt gezien hebben. Echter op een foto zie ik een stuk van de grot, die we niet verkend hebben e ik dénk dat je daar verder de grot in kon? Balen, maar we weten het ook niet zeker!
Opfrissen, hapje eten en gaan!
De laatste uren zijn aangebroken. We frissen ons op in ons appartement en pakken de laatste spullen in. We eten bij de Spaghetti Western een lekkere lunch van onze laatste Lek. Daarna worden we om 17.00 opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Onze vlucht is om 20.00 dus we zijn ruim op tijd.
De vlucht ging vlot en soepel en om 23.30 worden we opgehaald door de shuttle service van Chateau Lambert. Daarna beginnen we aan onze 3uur durende autorit terug naar huis. Het liefst bleven we nog een nacht slapen in het Chateau, zeker gezien de tijd en de lange dag, maar morgen moet Maarten weer werken, dus dat gaat niet. We hebben wel weer het maximale uit onze vakantie gehaald! Om 03.00 arriveren wij veilig thuis. Tijd om te slapen!
Reactie plaatsen
Reacties